Bazen bir sabah uyanırsın Ve uyanmakla uyanmamak arasında hiçbir fark hissetmezsin. Sanki dünya hep böyle olacak Sanki sen hep böyle kalacaksın. Ne sevinç büyür içinden, ne keder. Sadece dümdüz bir sessizlik. Yorucu bir aynılık hissi.
Ve işte o anda Değişmesi gereken tek şeyin dışarısı değil, içerideki bir düğüm olduğunu fark etmeye başlarsın. Ama çözmeye gücün yok. Söylemeye kelimen yok. Ve dua etmeye bile niyetin yoktur artık.
Son Çırpınış Nedir?
O, aslında bir çığlık değildir. Ne de büyük bir karar anı. Son çırpınış, yavaş yavaş boğulan bir ruhun, son bir kez yukarı çıkıp gökyüzünü hatırlamasıdır.
Ve bu yazı, tam o an için hazırlandı. Ne zaman ki değişmeyeceğine kesin inandığın bir günde, içinden bir fısıltı çıkacak İşte o, senin son çırpınışın olacak. Ve o fısıltı, bazen şifa olur.
Fısıltı Cümlesi
Hiçbir şey değişmeyecek gibi geliyor ama Belki ben fark etmeden, her şey çoktan değişmeye başlamıştır.
Bu cümleyi söylemek bile başlı başına bir dirençtir. Çünkü sen inanmıyorsundur aslında. Ama yine de söylersin. İşte bu yüzden: Bu bir dua değil, bir çırpınıştır.
Bu Çırpınışın Sessiz Ritüeli
Aşağıdaki gibi uygulanabilir, hiçbir şeyi zorlamadan:
- Yalnız olduğun bir anda, sadece elini göğsüne koy.
- Derin nefes alma. Kendini zorlamadan, olduğun gibi kal.
- Yukarıdaki cümleyi içinden geçir. Ama inanmasan da söyle.
- Gözlerini kapat. Sadece 3 dakika hiçbir şey yapma.
- Sonra aç gözünü. Ve sadece tek şey yap: Kalk. Bir şey yapman gerekmiyor. Ama ayağa kalk. Bu bile bir harekettir. Ruh bunu hatırlar.
Çırpınışın Altındaki Gerçek
Çoğu zaman hayat durduğu için değil, biz durduğumuz için değişmez. Ve çoğu zaman, dışarının değişmesini beklerken içeride çürürüz. Ama sen Yalnızca içinden bir fısıltı çıkartabilirsen, o fısıltı bir rüzgâr olabilir.
| Hissettiğin | Gerçekte Olan |
|---|---|
| Her şey aynı | Senin fark edemediğin küçük kırılmalar var |
| Kimse beni duymuyor | Sen kendini o kadar bastırmışsın ki, sesin içinden bile çıkamıyor |
| Yoruldum | Belki de artık eski yorgunlukla devam etmemek içindir bu durgunluk |
Son Satır...
Bu yazıyı buraya kadar okuduysan O son çırpınış, aslında başladı bile. Belki hâlâ hiçbir şey değişmedi Ama sen az önce ilk kez içinden bir şeyi fark ettin.
Bu, bir kıvılcım değil. Bu bir çizik. Zihnindeki aynılığa atılmış bir çatlak. Ve biliyorsun: Çatlak girerse Işık sızar.